2010 sokken tot nu toe

Net als andere sokken-brei-bloggers geef ik mijn 2010-sokken nummers. Ben eigenlijk wel benieuwd hoeveel ik dit jaar ga maken. De nummers 01-2010 en 02-2010 heb ik voor mezelf gemaakt. Ze zijn van het merk Zigzag in het blauw/wit en beige/bruin. De blauw/witte in een rib van 4-1-1-1. Toen ze klaar waren, vond ik het ribje niet zo mooi, maar toen ik ze binnenstebuiten keerde, bevielen ze me veel beter. Bovendien voelde het zo ook zachter aan mijn voeten! Ik had vaak koude voeten, maar dat is nu afgelopen! Heerlijk, met 75% wol er in. Geen foto van gemaakt: direct aangetrokken tegen de kou. De beige/bruine -in een gewoon 3/1 ribje- liggen 'op nieuw', dus daar komt nog een foto van.
Van het zelfde soort garen is ook de 03-2010 gemaakt. Ook weer gewoon in een 3/1 ribje, de strepen maken het mooi genoeg vind ik. Ze zijn voor 'Brambo', de vader van vriendin Bonsien. Hij wordt 6 februari 70 jaar en ik ben benieuwd hoe hij dit cadeautje zal vinden.

De A-2010 en B-2010 zijn mutsen van elk 1 bol gemêleerd Wibra garen. Een zwart/grijze voor collega J en een blauw/groene voor mezelf. Met dubbele draad en pennen 4 rondgebreid in het koffieboontje patroon met als finishing touch een gehaakt bloemetje erop. De "andere breisels" niet zijnde sokken, markeer ik met letters, om de (sokken)tel niet kwijt te raken ;-)

Dit is 04-2010. Vooral het heldere blauwe sprak me aan toen ik de bol van Scheepjes kocht. Gewoon tricot gebreid; ik wilde snel nòg een paar warme sokken. Ondanks maat 42 en vrij lange boord, toch nog garen over. Vind ik vast wel eens een bestemming voor.

En dan..... de 05-2010. Alweer voor mezelf, deze Bergen Effect van Botter IJsselmuiden. Geen 75% wol, maar wel heerlijk zacht in een ladderajourtje uit het boekje 'Sokken van teen tot boord'. Dat vanaf de teen breien is me nog niet gelukt, maar ach de patroontjes doen het andersom ook wel ;-) Toen ik in november in Florida was, heb ik van deze wol in het groen ook al koffieboontje sokken gemaakt. De 07-2010 hieronder is van hetzelfde garen gemaakt voor Bonsien. Zij is ook het showmodel en zo komt het prachtige patroon 'blackrose' mooi uit. Al surfend kwam ik dit patroon tegen op het blog van Siem en al doorklikkend kwam ik weer op Ravelry terecht. Man, wat veel leuks is daar te vinden (maar dat weten de doorgewinterde breisters vast al heel lang)!

En dan de 06-2010 en C-2010. Het eerste nummer staat voor gewone-grijsjes voor J, vriendlief van Bonsien en de C-2010 is, jawel, een clapotis. Voor de veiligheid maar begonnen met niet al te duur garen (ook weer: de rood/roze van Bergen Effect), maar hij wordt hartstikke mooi! De dames van de Stich 'n Bitch Fryslân (ben nu 1 keer geweest, ga woensdag weer!) hebben me over de streep getrokken: gewoon doèn! Dank zij hen weet ik ook hoe je clapotis moet uitspreken........haha.

De nrs 08-2010 en 09-2010 staan inmiddels ook op de pennen, maar daarover later meer.

Sokken uit 2009

Een beetje saai zo zonder plaatjes, dus plaats ik wat foto 's van sokken die ik sinds oktober heb gemaakt.

Deze kniekousjes maakte ik voor mijn 2-jarige kleindochter D. Gewoon in 3/1 ribje en met eigenwijze franjes aan de boord. Er was nog genoeg garen over van deze Regia sokkenwol en zo kon ik ook nog een paar sokjes bij maken (wikkel kwijt, weet dus de naam niet meer). Ze draagt ze graag: "mij beppe-beien aan". Voor haar broer V van bijna 7 maakte ik ook een paar, maar dan in echte jongenskleuren natuurlijk. Daarvan helaas geen foto. Ze waren koud van de pennen of hij had ze al aan.

Dit paar maakte ik voor 'Bonsien', vriendin en collega. Een mooi wolletje van Scheepjes. Het patroontje is Victorie uit 'Sokken brei je zo! Heel spannend wat voor strepen er tevoorschijn zouden komen, maar ze was er heel blij mee gelukkig. Ze heeft een bescheiden maat 39, dus er was nog aardig wat garen over. Gecombineerd met een restje van 25(!) jaar terug voor de boord, hiel en teen werd het een stoer paar voor kleinzoon V.

Hobby cq verslaving

Al bijna mijn hele leven kan ik breien. Als 4-jarige gewoon 'rechte ribbels' en met 6 jaar al op en met 4 pennen. Ik zie nog het ongeloof in de ogen van mijn juf van de eerste klas, toen ik met mijn breiwerk (een kruikenzak van afgerafelde restjes wol) de tijd doodde tussen het speelkwartier en de lunch bij die juf thuis. De meisjes uit de hogere klassen zaten te zweten op hun broddellapje terwijl ik geroutineerd de ene toer na de andere breide; uitkijkend naar het einde van het bolletje zodat ik weer aan een ander kleurtje mocht beginnen. Toen al gaf het breien me een bijna mantra-achtige rust.

Als tiener maakte ik sokken voor pake (opa), heit (papa) en mezelf en ik kan sindsdien de volgorde van de handelingen wel dromen. De handwerkjuf van de MAVO wilde maar niet geloven dat ik de opdracht "brei de boord van je sok thuis" in no-time af had en voor ik het wist de grote en de kleine hiel + de spieminderingen ook nog maar even had gedaan. Ze trok de hele boel van de pennen en liet mij doodleuk van voren af aan beginnen onder het mom "het is niet de bedoeling dat je moeder jouw sok voor je breit jongedame!". Woest was ik.....en ik weigerde opnieuw te beginnen. Later was ik haar lievelingetje, toen bleek dat ik ook heel aardig kon naaien! Eenmaal 'in de kinderen' kon ik mijn hart ophalen met kniekousjes in ajour en kleurige truien, al dan niet opgemaasd met een afbeelding. Een grijze met een pink panter voor oudste dochter heb ik nog steeds.

Echtgenoot draagt nog steeds graag mijn grijze 'geitenwollen' sokken. Ook schoonzoon, kleinzoon, vader, schoonvader, vriend R in de Achterhoek (goed voor jaarlijks 8 paar!) en diverse vriendinnen en collega 's hebben tenminste één paar van deze grijsjes in de sokkenla liggen. Het breien van die grijzen verveelt me nog niet, maar een mens is wel eens toe aan wat variatie... Zo kon het gebeuren dat vriendin A (ook aangestoken door het sokkenbreivirus sinds we elkaar in 2000 ontmoetten op een Zwitserse camping, alwaar ik grijze-sokken-breiend voor de tent zat) me meenam naar een uitgebreid gesorteerde wolwinkel in haar woonplaats en ik met open mond me stond te vergapen aan al die prachtige kleuren en kwaliteiten sokkenwol. Met name de zelfstrepende waren een lust voor het oog. Ik kon me met moeite beperken tot een paar bolletjes......

Sindsdien is sokkenbreien voor mij niet meer een hobby of gewoon af en toe een leuke bezigheid, nee ik kan wel stellen dat ik verslaafd ben... ;-) Sinds oktober heb ik ondertussen 18 paar non-grijze gemaakt (11 in 2009 en al weer 7 in dit jaar). Ook staan er nog 2 mutsen op mijn bijgehouden lijstje. Mijn saaie lijstje in Excel staat me niet meer aan, vandaar dat ik nu een blog begin zoals vele mede sokkenbreisters. Ik hoop hier regelmatig iets te posten en wie weet krijg ik ook meelezers en -nog mooier- reacties!