Onderweg

Een paar weken terug zag ik ze op het blog van Tijm: Jozef, Maria, de ezel en de herders met de schaapjes. Al jaren beloofde ik mezelf een Kerststal, maar het bleef er altijd bij. Eerst omdat een beetje Kerststal best wel prijzig was en met onze dochters nog in huis, konden we het geld wel beter gebruiken. Later liep ik maar niet tegen 'mijn' Kerststal aan. En nu kwam daar zo maar een (gedeeltelijk) gebreide versie op mijn pad!

Eerst moest Maria gemaakt worden, maar helaas... ik had niet van die tricotstofjes voor 't hoofdje in huis en eigenlijk zag ik er ook een beetje tegenop, zo'n nieuwe techniek die ik nog nooit bij de hand had gehad. 

Deel 2 van de serie kwam me veel beter uit: het ezeltje. Van de sokken voor SIL had ik wat restjes grijze Fabel overgehouden en dat kwam nu mooi van pas. Met naaldjes 2 gebreid om zo een mooie dichte structuur te krijgen en ik had zowaar ook nog iets wat op pijpenragers leek en vulsel had ik ook nog ergens op mijn (rommel)zolder. Een zaterdagavondje fröbelen en klaar was ie! Zo aandoenlijk, zo'n treurig kijkende ezel. 

Ik voelde 'm al aankomen: deel 3 was natuurlijk Jozef... en nog steeds had ik geen tricotjes voor de hoofdjes. Vriendin Alice bracht uitkomst! Onverwacht kwam ze langs met een tas vol Seizoenentafel materialen en toen ben ik maar gewoon begonnen. Het lukte wonderwel; gewoon stapje voor stapje de duidelijke handleiding van Tijm volgen (en niet alleen maar diagonaal de instructies lezen en het dan niet snappen.... :)). 

Na het priegel gedeelte kon ik de kleding breien; een rode jurk voor Maria en een lichtbruin gewaad voor Jozef met een warme mantel met capuchon. Hier en daar wat meerderen en minderen et voila! Tussen de lang bewaarde stofjes (meer dan 25 jaar!) vond ik een mooi blauw stukje voor Maria 's cape. De oogjes en mond heb ik eenvoudig met aquarel potloden gemaakt.

Ondertussen waren de schaapjes ook ten tonele verschenen en aangezien die ook helemaal gebreid waren en volgens het ezel principe in elkaar gezet, was dat een welkome afwisseling.

Op deze Tweede Advent ben ik helemaal 'bij'. Dat wil zeggen: de Heilige Familie is met ezel en al onderweg door onze huiskamer en hoopt over een kleine 3 weken aan te komen op m'n met blauwe stof beklede seizoenentafel. Daar liggen alvast een paar mooie stenen op en sinds vandaag ook wat mos. Van de 7 gebreide schaapjes moeten er nog 2 gevuld worden en ook de gisteren gepubliceerde os is in de vulfase. Al een heel end 'onderweg' dus! 

Ik voel aan mijn water dat de beschrijving van de herders volgend weekend langskomt en als de vrije tijd het toelaat, moest ik die kopjes maar alvast aan de pijpenragerarmpjes priegelen. In het Seizoenentafelboekje wat ik als Sinterklaascadeautje van collega Jellie kreeg, staan ook nog sjieke Koningen.... en een serene engel.... Hmmm, ik voel een nieuwe hobby opkomen ;)

Nog sokkennieuws? Yep, al een heel end 'onderweg': ik ben bezig met paar nummer 99; nog tweeënhalve sok te gaan tot de magische 100.

Ook heeft het Kerstballenbreienvirus mij aangestoken.....

To be continued!