Beursgang

Tot het laatste moment getwijfeld: ga ik nou wèl of niét naar de Handwerkbeurs dit jaar? Ik heb nog wolletjes zat, dus daarvoor zou het niet hoeven :) Maar, wel weer de kans om een paar Ravelry kennissen te ontmoeten en bij te babbelen. Hoewel: een 'breitafel' zou er niet zijn dit jaar, dus even lekker gaan zitten met en bij de meiden zeg maar, zat er niet in.

Toch ook: ik wil nog dat handschoenenboekje van Jolijn en Jo An. En mijn Vera heeft nog steeds geen passende oogjes; die zullen ze daar vast wel hebben. Ook heb ik plannen om fair isle sokken te maken, maar daarvoor géén passende wol liggen.

Overduidelijk: ik moet gewoon gaan! Dan maar direct de eerste dag en in m'n uppie. Kan ik gaan en staan waar ik wil en hoef ik niet op te letten waar mijn gezelschap blijft hangen of, aannemelijker: als ik blijf hangen, waar de anderen zijn :). 's Ochtends eerst heerlijk uitgeslapen na een drukke werkweek en na een rustige brunch, om half 12, inclusief Ravelry button, richting het zuiden afgezakt. Mensen, wat een auto's op de parkeerterreinen! Breien is populair, maar zó erg? Blijkt er nog een (tuin)beurs te zijn. Gevolg: best wel een stuk lopen naar de ingang. Kaartje gekocht (met korting), jas afgegeven (ben je gelijk je voordeel weer kwijt!) en met de plattegrond standby eerst Marieke gedag gezegd. 

Dan snel door naar de ruime stand van Wolhalla waar Jo An en Mariëlle informeren naar de twins. Wat leuk, m'n blog wordt nog steeds gelezen! Babbeldebabbel en ondertussen wolletjes voelen: "Ja, doe deze maar en die ook en... o ja, mag ik ook het handschoenenboekje? 't Liefst gesigneerd door beide auteurs". Zo, kortingsbon inleveren en afrekenen maar.

En dan gewoon lekker sneupen en ondertussen uitkijken naar een oogjeskraam. Nou vergeet het maar: niet een oog te vinden! Een handwerkbeurs zonder oogjes? Bizar.... Terwijl ik met Vera in mijn handen rond speur, spreken zeker 6 personen mij aan. Mevrouw, is er ook een patroon van dat schattige beertje? Ja hoor, te koop in stand 92. En u treft het: daar zit toevallig vandaag en morgen de ontwerpster van dit snoezige knuffeltje! Volgens mij heeft mijn reclame best wel geholpen bij de verkoop :D

Ondertussen een beetje wiebelig op de benen geworden, dus tijd voor een versnapering. Dit is mijn dagje uit sinds tijden: geen eten mee maar ik 'mag' een luxe broodje kopen op het beursterras. Ook daar drukte en geen lege tafeltjes, maar 2 dames nodigen mij uit gezellig bij hen te komen zitten. Hè lekker. Broodje eten, flesje ice tea erbij en dan even relaxed een stukje breien. Toch nog verbaasde gezichten, maar overwegend herkennend knikken van medebeursgangers.

Na weer een beetje mens te zijn geworden, het slenteren weer voortgezet. Hier en daar een babbeltje gemaakt met (on)bekenden en verder gewoon kijken, voelen, ruiken aan al dat moois. En dan ineens weet ik het. Het was mooi, leuk en gezellig, maar ook: genoeg voor vandaag. Met een kleine 3 kilometer aan sokkenwol, een broekjespatroon voor Jakobus, het handschoenenboekje en een uitrijkaart verlaat ik het pand rond half 5 en begin ik aan de frisse wandeling naar het aller achterste parkeerterrein. Nog nagenietend start ik de auto en ben ik direct terug op aarde als ik het nieuws over het ski ongeluk in Lech hoor. Arme koningin en familie......